Í boði hússins.

Nú er ég farin að telja niður, og er ofvirk í talningunni. ( Hættu að telja, þetta er ég Svanfríður mín!) Dagarnir eru góðir og veðrið eins og best gerist. Allt er í blóma og mannlíf gott. Í gær var svo gott veður að það minnti helst á útlönd. Þá skrapp ég út með myndavélina og myndaði í bak og fyrir, ætla að hlýja mér við að skoða þær þegar veður verða válynd. Núna hef ég þetta allt "sprell alive"! Við bestimann föndruðum svolítið í fyrrakvöld í tilefni þess að myntkörfulánin ku vera ólögleg, og byggðum nokkur hús. Ekki eru þau slétt og felld, en hver segir að allt verði að vera þannig? Álfabjálfinn á einni myndinni var svo ómótstæðilegur og skömmustulegur að ég varð hreinlega að eigna mér hann og hengja upp öðrum álfum til viðvörunar.
Hann er búinn að lofa bót og betrun, en uppi skal hann hanga þar til í haust. 7 ungar eru komnir í hreiðri máríerlunnar við kirkjuna í Lóni, og vei þrestinum ef hann stelur svo mikið sem einum eins og hann gerði hér um árið. --- Sprittið dugði vel á þær grænu sem létu sjá sig í rósaskálanum, sennilega hafa þær dáið áfengisdauða greyin. Skrítið, en mér slétt sama. Næst þegar ég skrifa verður gullregnið komið í blóma. Þar til sendi ég ljúfastar yfir.