Fréttir dagsins..... eru....

Svosem ósköp litlar hjá mér samanborið við "aðal" fréttirnar. Er satt að segja að uppgefast á þeim eins og Guðrún frá Lundi tók svo skemmtilega til orða. Mínar fréttir eru þó allavega heilbrigðar. (hinar tel ég helsjúkar) Síðasti pistill hefði þessvegna mátt standa óhreyfður fram eftir ári og alltaf verið ferskur! -- Undirbúningur vorsins, vinnulega séð er í fullum gangi, tónleikar, próf og kórastarf. Allt tekur þetta sinn tíma og hann líður hratt. Þegar litið er í baksýnisspegilinn skilur maður ekkert í hvert tíminn flaug, og vildi ég óska að rúmlega næsta ár verði fljótt að líða bæði í áframgír og bakkgír. Asnalega til orða tekið, en ég get ekki lýst þessu betur. Jæja, nú er Bleik brugðið hvað varðar vígin, það síðasta er fallið! Hún dóttla mín er farin að stunda sprikl eins og hinir!. Ég virði alla þá sem nenna að stunda þetta pungsveittir daginn út og inn, og ætla ekki, segi og skrifa að gera lítið úr hoppinu. Ef grannt er lesið er þetta sagt með dassi af öfund, því ég arkaði á fjöll i den tid og dansaði gömlu dansana af þrótti, en íþróttir voru aldrei í myndinni. Hvað þá að líkamsræktarstöðvar væru til. --En aftur að dóttlunni. Í barnaskóla var alltaf gaman hjá henni nema þegar leikfimin var annarsvegar, þá kom mín heim örlítið stúrin. En viti menn, einn daginn kom hún syngjandi sæl heim. Hafði komist upp í rimil tvö, og allir glaðir með það, en hinar krakkaskammirnar höfðu þá hlaupið upp og niður rimlana í sirka tvo ár! Sprikl hefur alltaf verið fallegt "joke"milli okkar mæðgna, en nú tek ég hattinn minn ofan fyrir henni (geri það þó alltaf) á meðan hún endist, og endist hún sem lengst. ---Músarindillinn er horfinn úr sólskálanum og búið að klippa rósirnar. Nú bíð ég eftir að geta snuddað þar með hækkandi sól, og eitt er víst að hann verður í blóma þega litla fjölskyldan mín kemur í ömmu- og afa hús. Megi tíminn líða sem hraðast þar til næst.