Halló þið öll.

Takk fyrir kommentin, það er gaman að þessu öllu. Þó ekki þættinum sem var á RUV í gærkvöldi um fimleikaþjálfun ungra barna í Kína. Mér varð hreinlega flökurt. Heyrði svo viðtal við kínveskan þjálfara í kastljósi kvöldsins, og er himinn og haf milli þessara landa hvað þjálfun varðar. Ég var samt glöð að heyra að honum fannst íslenski veruleikinn betri.--- Ég varð líka mjög glöð með hvert lottóvinningur laugardagsins fór, þótt ég sjái litla glætu í því að einn maður skuli fá alla þessa peningaupphæð. Vonandi verður þeim vel af og fái að vera í friði með sitt fé. ---Ég er líka glöð yfir vel unnu dagsverki hérna á Hólabrautinni, og er líka glöð yfir að vera í góðu formi til að hefja kennslu eftir næstu helgi.---Það er sem sagt margt sem ég get glaðst yfir.--- Á laugardaginn kemur ætla ég að spila við brúðkaup og hef mér til fulltingis ágæta söngmenn.--- Þá er 23. ágúst. ---Þann dag höfum við besti helmingurinn alltaf haldið uppá, og gert okkur dagamun því þá giftum við okkur. Mér finnst núna við hæfi að gefa brúðhjónum dagsins alla mína gleði, og get eingöngu vonað að þau nái að minnsta 33 árum eins og við "bestimann". En það er ekki gefið eins og allir vita, og við hjónin höfum verið heppin. Fyrir það fyrsta að finna hvort annað, og að hafa getað hlúð að þessu "fyrirtæki" sem hjónaband er án þess að verða fyrir "gjaldþroti". Kannski asnaleg lýsing á hjónabandinu, en dugir mér vel. ---Verð að láta eina flakka sem er mjög fyndin í minningunni. Pabbi minn elskulegur leiddi mig inn kirkjugólfið á sínum tíma. "Lingemand" var MJÖG nákvæmur maður og við vorum búin að æfa þennan gæsagang vel heima í stofu. Pabbi átti að leiða mig inn í takt við brúðarmarsinn, og hann söng ég á æfingunum. Þegar til kastanna kom skreið fluga eftir nótum organistans, eða að hann verið svo imponeraður af athöfninni að allt spilið fór einhvernveginn í vaskinn. Pabbi lét það ekki á sig fá heldur stikaði inn kirkjugólfið með mig í eftirdragi,var stundum í takt, en stundum hreinlega stopp. Hann gerði nefnilega allt rétt og það sem fyrir hann var lagt. ---Þegar Svanfríður og Bert giftu sig þá spilaði ég alla tónlistina í athöfninni. (að vísu með smá hjálp frá herra Eyjólfi sem söng stórum) Mér var mikið í mun að spila nú vel og rétt svo sagan endurtæki sig ekki. Það tókst og feðginin birtust svo fallega að ég fæ alltaf ´"kött" í kokið við tilhugsunina. Þetta er nú orðið gott kæru bloggvinir af góðum gömlum minningum, en þær eiga samt alltaf rétt á sér. Látið ykkur líða vel, og mig langar til Ammmerííku! Þar til næst.