Jólasveinar...einn og margir.

Ég elska jólasveina, og þeir eru góðir. Dóttlu minni þóttu þeir ekki félegir í æsku og var þessi tími árs alveg hræðilegur fyrir hana. Það væri efni í dágóðan doðrant að lýsa desembermánuði í lífi litlu stelpunnar minnar. Hún er þó ekki hrædd við sveinana í dag og Eyjólfur elskar þá en Nattilíus er doldið tvístígandi. Enda bara 20 mánaða og er baby að sögn stóra bróður. Stúfur var í augum hnátunnar skelfilegastur! (Halló, Stúfur þessi litli sæti!) Í byrjun aðventu settist Stúfur að í kaupfélaginu, hneigði sig og hringdi bjöllu flestum börnum til mikillar gleði, en lygalaust fór ég bara einu sinni með dömuna í kaupfélagið í desember eftir að sá stutti plantaði sér þar niður. Nú, svo lét persónulega kaupfélagið okkar í minni pokann fyrir stóru og freku gæjunum og Stúfur "týndist". Ekki fyrir svo margt löngu fór dóttla mín í heimsókn til góðrar vinkonu, hafði þá verið í burtu í nokkurn tíma. Yfir notalegu og rólegu kaffispjalli rak daman augun í Stúf, þann erkifjanda frá liðinni tíð, fékk svona "flashback" og varð lítil eitt augnablik. Stúfur fékk semsagt framtíðarheimili og er sínu fólki til mikillar ánægju. Kannski er ást mín á jólasveinum tilkomin frá þeim tíma sem hnátan mín átti hvað erfiðast með að sætta sig við þá. Var alltaf að kaupa einn og einn til að reyna að láta hana sættast við þá. Veit ekki, en ég á 45 sveinka í dag sem ég set um allt hús fyrir jólin!--- Hér á bæ er því mikið hóhó.---Á morgun verða stóru tónleikarnir sem koma Hornfirðingum í jólaskapið og hlakka ég til. Það er lítil hætta á að ég felli tár meðan á þeim stendur því ég verð "réttu" megin borðs. ---Veit annars nokkur þarna úti hvað tárakirtlarnir geta framleitt á aðventunni einni saman? --- Hlýtur að vera gott efni í rannsókn. Allavega, jólin eru að koma og ég óska þess svo innilega að allir geti notið þeirra. Lítum til með okkar minnstu bræðrum. Bjart bros, velvild, mannkærleikur, nokkrar smákökur og kerti geta gert kraftaverk. Jólasveinastelpan á rauðu bomsunum kveður þar til næst.