komin aftur

Heil og sæl öllsömul. Ég vona að allir séu mjöööög glaðir að sjá mig þeysast fram á ritvöllinn aftur. Efri myndin sýnr hvar við bestimann héldum að við værum á beinu brautinni frá LA til NY á heimleið frá Svanfríði minni. Úpps, komin framhjá....við lentum í hér um bil öllum hremmingum sem hægt var að komast í án þess að skaði yrði af. Ég fór oft með faðirvorið......sessunautur minn frá Perú gerði slíkt hið sama, en bestimann hélt utanum það sem hægt var. Mikið þó djöfu...... veðurfar þarna á austur ströndinni. Fimm tíma flugið varð að 10 tímum og þegar við svo að lokum stigum upp í the yellow cab í stóra eplinu hélt ég endanlega að ég yrði hreinlega drepin. Jamm það er gott að vera komin heim.  Dvöl okkar vestra var engu lík, og mér líður miklu betur í hjartanu eftir að hafa séð og snert. Við eigum yndislegt fólk og ég þarf ekki að tíunda það hér  frekar að snúðarnir mínir eru fallegastir og bestastir í vesturheimi og þótt alls staðar annarsstaðar væri leitað. Sagt og skrifað. ---Eftir töluvert ark og þónokkra yfirferð í NY var gott að koma heim í svalann, en nokkuð lerkaður. Síðan þá hefur lífið verið gott, og ef þið undrist á neðri myndinni þá er ég að ljúka við að háþrýstiþvo og missti slönguna öfugt...Ég ég líka búin að mála girðinguna umhverfis kirkjugarðinn í Lóni, búa til norska kerlingarglás og  6 kíló af kæfu. Svo skrapp ég suður í myndatöku og bið svo sannarlega um blíðaveður. Af öllu montinu hér að ofan er varla hægt annað að segja en að það sé fjandakornið ekkert að mér...---- Allavega kom ég heil heim úr mikilli ævintýraferð hvar sem ég naut mín í botn með mínu fólki, sá margt og fór nokkuð víða. Söng með snúðunum, bar á þá sólarvörn og eldaði besta kjúkling sem Natti hefur fengið á allri sinni 5 ára ævi! Hann sagði líka nákvæmlega: Amma, þú hefur nice hár. Með það á vörunum (puttunum) ætla ég að biðja ykkur vel að lifa þar til næst.