Kóngur á limminu!

Fyrirsögnin skrýtin, en ég vildi að ég gæti verið kóngur einn dag. Ég myndi verða eins og galdrakarlinn, með stafinn um allan heim og gera hann vænlegri. Það er ekki minn stíll að kveina og kvarta fyrir alþjóð, en mér ofbýður fréttirnar, bæði innlendar og útlendar. Fíkniefnin, nauðganir,dómskerfið,( á stundum) svik og prettir, fordómar, peningaþvætti og barsmíðar allskonar. Stríð, trúarheift, valdníðsla, svelt börn, barnaþrælkun ásamt öllum óhroðanum birtast svo á skjánum í öll mál. Inn á milli birtast svo fallegar fréttir, og tek ég sem dæmi starf það sem Njörður P. Njarðvík stendur fyrir í Afríku.---Ljós í öllu myrkrinu.---Á Íslandi virðist það viðgangast að fólk gangi út úr verslunum þar sem afgreiðslufólkið er ekki mælandi á íslenska tungu. Sem Íslendingur vil ég að verslunar- og þjónustufólk tali sama mál og ég, en mér dytti aldrei í hug að lítillækka mig né viðmælanda minn með dónaskap. Ljót var fréttin í gær um heyrnaskertu konuna sem unnið hefur um árabil í IKEA við góðan orðstír, hún vill færslu í starfi því kúnninn er svo oft dónalegur. --Það eru margir landar okkar sem eru illa talandi á því ástkæra ylhýra og muldra ofaní bringu sér þannig að óskiljandi verða. --Skyldu þeir fá ofanígjöf?--Þeir eru kannski betri í þeirri "alþjóðavæðingu, tvítengdri" og sproka bara ensku, og segja svo per se þegar þeir verða mát því það er svo fínt! En hvað veit ég? Eitt veit ég þó að tvær vikur í dag eru liðnar frá hnéaðgerðinni og er ég farin að sjá fyrir endan á þessari heimavist í bili. Margar bækur eru að baki, og nú er ég með Þrettándu söguna á náttborðinu. Skemmtileg og vel skrifuð bók eftir Diane Setterfield. Stefni á kennslu á mánudaginn því mín er saknað, og það er svo gaman! Ég hef verið með einhverfan píanónemanda í nokkur ár og hann er virkilega góður og klár nemandi. Hann saknar mín... hann spyr um mig....og það er yndislegt. Þó ekki væri nema fyrir hann FER ég á mánudaginn og hana nú...... Búinn og heilagur!