Skipað gæti væri mér hlýtt...

Maður lætur nú ekki mana sig, en kvörtun á bloggleysi barst vestan frá Ameríku. Eyjólf ku hafa langað í pistil, og 6 mánaða bróðir hans tók undir með heljarmiklu awwwwi, hvað svo sem það þýðir. Kannski þýðir það aaafi! ( skýr drengurinn)--- Mér er ennþá ofarlega í huga síðasta blogg dóttur minnar, og held því fast fram sem áður að hún eigi að skrifa...skrifa. Svanfríður er á góðri leið með að "ættleiða" gyðing, og vona ég að henni takist að rita sögu hans á blað svo ekki gleymist. Fyrir mörgum árum var mér lengi samtíma á Reykjalundi maður að nafni Leifur Muller, og kynntist ég honum nokkuð vel. Leifur var fallegur maður en mjög dulur um sitt líf. Ekki vissi ég þá hvað hann hafði orðið að þola á lífsgöngunni. Það var ekki fyrr en bókin um hann kom út að ég áttaði mig á af hverju hann var svona þögull um sitt líf.-- Mér varð orða vant við lestur lífshlaupsins. Hvursu margir eru enn á lífi sem komust úr hildarleik stríðsins? Þarf ekki að skrá sögu þeirra? Ég er ekki að segja að við eigum að velta okkur uppúr eymdinni, en við megum ekki gleyma sögunni , því okkur kemur það við ef einhver þjáist. ---Í dag kveljast milljónir manna um allan heim af ýmsum ástæðum, því miður.--- Ég vildi enn og aftur að ég gæti verið með óskaprik, þá myndi ég...???---Nokkuð er um það hjá bloggurum sem ég "kíki í kaffi" til að gefa upp góðar mataruppskriftir, og sumar hef ég notað. --Takk fyrir það.-- Nú kasta ég gamalkunnri sprengju, og kommentið þið nú!-- Þar sem ég bý í humarbæ kunnum við Hornfirðingar að elda humar á marga vegu.. flottan...gómsætan...vel útlítandi, með þessu bragði, með hinu bragðinum, í skelinni, þar sem hver og einn þarf að brjóta til að verða saddur, og notum puttaskálar og fín handklæði þegar við á.--En best er: Rista brauð og smyrja á það lagi af Gunnars majonesi, (alvöru) raða eins mörgum humarskottum á brauðið og hægt er og þekja svo allan ósómann með enn meira majonesi. Með þessu drekkist blá mjólk, köld. Nú náði ég ykkur, getið þið toppað þetta? Snúðakveðja úr humarbænum.