Hver les á?

Það þýðir víst lítið að blogga ef maður sinnir því ekki, en hér er ég öllum væntanlega til mikillar gleði! Tíminn líður og aðventan handan hornsins. Ég er jólabarn, og ef eitthvað er eykst það með árunum. Þrátt fyrir miklar annir tónlistarmannsins á þessum tíma vil ég halda í gamla siði, siði sem hafa fylgt mér frá barnæsku. Milli mjalta og messu VIL ég baka, þrífa og gera fínt, en næ þó ekki alltaf þessum markmiðum. Hvað um það, ég er þó búin að baka þær litlu og sætu, og ætla ég að finna mér tíma til að baka randalínur og brúna með hvítu! Jólapakkarnir fullir af gulli og gersemum eru farnir til Ameríku og alla leið neðst á hnöttinn.-- Í minni barnæsku voru reglur og jólasiðir í hávegum og það eru góðar minningar. Ekki man ég hvað ég var gömul þegar ég fékk að sofna á eldhúsbekknum rétt fyrir jól af því að mamma var að leggja síðustu hönd á jólakjólinn minn. Eitt hef ég þó aldrei skilið. Eldhúsgólfið heima var alltaf tekið í "nefið" á Þorláksmessu, og eftir þá aðgerð var blöðum dreift yfir til að halda því hreinu! Halló.... við bjuggum ekki í torfbæ! Í minningunni skautaði maður á blöðunum fram undir fimm á aðfangadag. Pabbi skreytti alltaf jólatréð og svo var stofunni læst þar til stundin rann upp, en við reyndum að kíkja á dýrðina gegnum skráargatið, alltaf án árangurs. Eftir matinn og mikla bið var komið að því! Pabbi las á pakkana en ég skottaðist með þá til réttra eigenda, það var mikið hlutverk og vandasamt. Hver fjölskyldumeðlimur opnaði einn pakka og allir skoðuðu gjöfina, og svo koll af kolli. Þetta var því langt kvöld og yndislegt sem lauk með bókarlestri í tandurhreinu rúmi. Svona vil ég hafa þetta enn þann dag í dag. Að vísu set ég ekki blöð á eldhúsgólfið og Brói sér ekki um jólatréð, það gerðum við mæðgur. Á síðustu jólum skreyttum við Eyjólfur Aiden jólatréð og var mér nokk sama hvar á greinarnar skrautið var sett. Svanfríður las á pakkana eins og í gamla daga og Eyjólfur skottaðist með þá. Allt í einu áttaði hann sig á því hvernig þetta fór fram og hóf sjálfur lesturinn... það var skondið...ótalandi maðurinn.... þannig að ég spyr ykkur nú... hver á að lesa í ár? Á Brói að lesa og ég að skottast, eða öfugt? Þetta verður snúið, það segi ég satt. Þakka þeim sem lásu og passið ykkur á myrkrinu.