Ja hérna....

Enn ein vika liðin, og aðventan gengin í garð. Oft óska ég þess að geta bloggað "smá" á hverjum degi, stutt og laggott eins og margir gera með miklum ágætum. Allavega fer ég minn reglulega rúnt á hverjum degi og ætlast til að geta lesið nýtt blogg í hvert skipti. Þeir sem svala minni þörf eiga þakkir skildar, en hvað geri ég svo...kem með langloku einu sinni í viku. Mér er sagt að umferðin á síðuna sé góð, ekki hef ég vit á því, en mér þykir vænt um kommentin. Takk takk. Síðan síðast hefur erillinn verið nokkur, en þó eru randalínurnar, brúnar og hvítar komnar í brúkun, nokkur jólaljós hafa verið sett upp og fríkvöldið í kvöld skilaði dágóðum árangri. Er því í góðum málum...(eins og ég sé ekki alltaf í þeim!) Ein góð bloggvinkona vestur á fjörðum taldi sig hafa farið á nokk rólegan stað vinnulega séð, en sjá...fjörið hjá tónlistarfólki hvar sem er á landinu á þessum árstíma er oft ansi skrautlegt, og hvað þá á litlum stöðum þar sem tiltölulega fáir tónlistarmenn eru.---Ég segi oft, Rudolf hér, Rudolf þar og Rudolf allsstaðar. Þetta er gott og gefur lífinu gildi. Einu hef ég verið að velta fyrir mér.... Hvernig líta bloggvinir út? Suma hef ég hitt en geri mér upp hvernig hinir líta út. Skyldu skrif segja til um hvernig maður er?--- Pæling sem vert er að skoða.--- Ég til dæmis skrifa langlokur, enda 1.80 á hæð! Sá sem skrifar stuttan texta, er hann þá lágur vexti? Æ, þegar stórt er spurt verður lítið um svör...eða er einhver þarna úti sem les í svona hluti? Sumir lesa í skrift, (ekki tölvugerða) í lófa, í augnaráðið og limaburð. ---Lát heyra.---Í samtali í kvöld við dótturina í Ameríku áttaði ég mig á því að við hittumst í NÆSTA mánuði. Ég er sífellt að klifa á því að tíminn sé svo fljótur að líða, en ég er næstum viss um að hann silast áfram frá áramótum til 31. janúar! En núna þýtur hann sem eldur í sinu. Með þeim orðum kveð ég alla þá sem kíkja í kaffi.--Ég á meððí!---